Πάπας Μιλτιάδης
| Πάπας Άγιος Μιλτιάδης | |
|---|---|
 | |
| Από | 2 Ιουλίου 311 |
| Έως | 10 Ιανουαρίου 314 |
| Προκάτοχος | Ευσέβιος |
| Διάδοχος | Σίλβεστρος Α΄ |
| Προσωπικά στοιχεία | |
| Γέννηση | Άγνωστη ημερομηνία Αφρική |
| Θάνατος | 10 Ιανουαρίου 314 Ρώμη, Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία |
| Αγιοποίηση | |
| Εορτασμός | 10 Απριλίου 10 Δεκεμβρίου (ημερολόγιο προ 1969 Καθολική Εκκλησία) |
| Τιμάται από | Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία |
Ο Άγιος Μιλτιάδης (Papa Milziade, † 10 Ιανουαρίου 314), ή Μελχιάδης ο Αφρικανός, ήταν Πάπας από τις 2 Ιουλίου του 311 έως και το θάνατό του στις 10 Ιανουαρίου του 314[1][2].
Παρουσιάζεται σαν Αφρικανός εκ γενετής, αλλά δεν είναι γνωστή καμία πληροφορία για τη ζωή του πριν την άνοδό του στο παπικό αξίωμα. Εξελέγη μετά από μία περίοδο χηρείας του παπικού αξιώματος (sede vacante), που διήρκεσε από το θάνατό του Πάπα Ευσέβιου στις 17 Αυγούστου του 310 ή, με βάση άλλους, από το 309, οπότε ο Ευσέβιος εξορίστηκε στη Σικελία.
Ο άγιος Μιλτιάδης έγινε Πάπας μετά την έκδοση του Διατάγματος Ανοχής από τον Ρωμαίο αυτοκράτορα Γαλέριο, με το οποίο τερματίζονταν οι διωγμοί εναντίον των Χριστιανών. Κατά τη διάρκεια της παποσύνης του, εκδόθηκε το 313 το Διάταγμα των Μεδιολάνων από τους τετράρχες Κωνσταντίνο A΄ και Λικίνιο, το οποίο θέσπισε την ανεξιθρησκία και αποκατέστησε την εκκλησιαστική περιουσία. Ο Κωνσταντίνος δώρισε στον Πάπα το παλάτι του Λατερανού που έγινε η παπική κατοικία και έδρα της χριστιανικής διακυβέρνησης.
Το ίδιο έτος, ο Μιλτιάδης προήδρευσε στη Σύνοδο του Λατερανού στη Ρώμη στην οποία ο Καικιλιανός απαλλάχθηκε από τις κατηγορίες που τον βάρυναν, και ο Μέγας Δονάτος κατηγορήθηκε σαν αιρετικός (βλέπε Δονατισμός). Αργότερα κλήθηκε στη Σύνοδο της Αρελάτης, την πρώτη συνεδρίαση των χριστιανών επισκόπων της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, αλλά πέθανε πριν τη διεξαγωγή της.
Το Liber Pontificalis, που καταρτίστηκε από τον 5ο αιώνα και μετέπειτα, απέδωσε στο Μιλτιάδη την εισαγωγή πολλών εθίμων, που εισήχθησαν αργότερα.
Τον 13ο αιώνα, η γιορτή του αγίου Μελχιάδη (όπως αποκαλούνταν τότε) συμπεριλήφθηκε με το λανθασμένο χαρακτηρισμό του «μάρτυρα», στο «Ρωμαιοκαθολικό Ημερολόγιο των Αγίων», με ημερομηνία εορτασμού τη δεκάτη Δεκεμβρίου. Το 1969 αφαιρέθηκε από το ημερολόγιο αυτό λόγω υποχρεωτικών λειτουργικών εορτασμών[3] και η εορτή του μεταφέρθηκε την ημέρα του θανάτου του, στις 10 Ιανουαρίου, ενώ το όνομά του διορθώθηκε σε «Μιλτιάδης» και αφαιρέθηκε ο χαρακτηρισμός «μάρτυρας».[4]
Η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τον άγιο Μιλτιάδη στις 10 Απριλίου.[5]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Annuario Pontificio, σελ.8, Libreria Editrice Vaticana (2012) ISBN 978-88-209-8021-4
- ↑ John Trigilio Jr. & Kenneth Brighenti, Saints For Dummies, σελ. 109 (2010): "Θητεία: 311 μ.Χ. - 314 μ.Χ. Ημέρα εορτής: 10 Δεκεμβρίου. Ο Μιλτιάδης ήταν ο πρώτος πάπας που είδε το τέλος της δίωξης των Χριστιανών από τους Ρωμαίους".
- ↑ Calendarium Romanum (Libreria Editrice Vaticana 1969), σελ. 148
- ↑ Martyrologium Romanum (Libreria Editrice Vaticana 2001 ISBN 88-209-7210-7)
- ↑ «Συναξαριστής». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Απριλίου 2009. Ανακτήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 2008.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ο Πάπας Μιλτιάδης στην Καθολική Εγκυκλοπαίδεια του 1913
- Το ιστορικό «δώρο του Κωνσταντίνου» (Historical "Gift of Constantine"): Άρθρο περιοδικού που αφορά τον Μέγα Κωνσταντίνο και τον άγιο Μιλτιάδη.
- Opera Omnia
